نشست علمی تحت عنوان« کرامت انسانی در سیره تربیتی امام رضا(ع)» روز دوشنبه تاریخ 1404/2/15 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و دانشجویان برگزار گردید.
در این نشست علمی آقایان دکتر مرویان حسینی، محمدآصف حکمت و سید آقاحسن حسینی بلخی کارشناسان و آقای عبدالوحید هوشمند دبیر علمی بود.
نشست بعد از تلاوت کلام الله مجید توسط نعمت الله رسولی آغاز شد، سپس آقای حکمت به بیان معنای لغوی و اصطلاحی واژه «کرامت» و کاربردهای قرآنی پرداخت و گفت: لغت‌شناسان و فرهنگ نامه نویسان، برای کرامت معانی متعدد بیان کرده اند، صاحب التحقیق في کلمات القرآن الکريم، در باره معنای کرامت می نویسد: «کرامت عبارت است از عزت و برتري در ذات چيزي بدون در نظر گرفتن برتري آن نسبت به چيزي که فروتر است. کرامت در مقابل پستي و خواري قرار مي‌گيرد همان‌گونه که عزت در مقابل ذلت و بزرگي در مقابل خردي، و اما شرافت بيشترين مورد استعمال آن در برتري‌ها و امتيازهاي مادي است.»
ایشان در ادامه به انواع کرامت اشاره کرد و گفت: کرامت انسان در يک‌تقسيم‌بندي کلان به تکويني و اکتسابي يا طبيعي و ارزشي، تقسيم مي‌‌‌شود. شايد بتوان کرامت به معناي برخورداري انسان از نعمت‌هاي تکويني را که از جانب آفريدگار عالم به وي عطا شده است، کرامت تکويني يا طبيعي، اما کرامت انساني را که با مجاهدت‌ها و رعايت تقواي الهي به دست مي‌آيد، کرامت ارزشي و اکتسابي ناميد.
در بخش دیگر نشست جناب حجت الاسلام مرویان حسینی که به صورت آنلاین اشتراک نموده بود با اشاره اهمیت کرامت در زندگی و تعاملات انسانی، به نمونه عینی از رفتارهای کریمانه در سیره تربیتی امام رضا (ع) پرداخت و گفت: کرامت از ریشه‌ی «کَرُمَ / کَرَم» به‌معنای بزرگواری، شرافت، بخشندگی و نجابت آمده است. زندگی امام هشتم سرشار از رفتارهای کریمانه و بزرگوارانه است و ایشان بین هیچ یک از مردم تفاوت قایل نمی شد و با همه یکسان تعامل می‌کرد.
کارشناس دینی آستان قدس رضوی با اشاره به تعاملات کریمانه امام رئوف (ع) با عموم مردم به خصوص فرودستان و فقرا و کارگران و سیاه پوستان، گفت: بر اساس روایات امام رضا وقتی در خراسان حضور داشت، هنگام غذا خوردن متواضعانه با کارگران و غلامان حتی کارگر اسطبل می‌نوشت. در برخی روایات نقل شده است که حضرت فرمودند: هر وقت شما را کار داشتم و صدای‌تان کردم، اگر سر سفره و مشغول غذا خوردن بودید، بلند نشوید.
کارشناس بعدی نشست حسینی بلخی بود؛ وی با اشاره به جایگاه کرامت در سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت به‌ویژه امام رضا (ع)، رفتارهای کریمانه آنان ناشی از مقام والا و درجه اعلای معرفت و عمق ایمان آنان را تجسم عینی قرآن کریم دانست و گفت: امام رضا علیه‌السلام، در مقام امام معصوم و مرجع فکری و اخلاقی امت، هم در رفتار شخصی و هم در روشهای تربیتی خود، کرامت انسان را به عنوان محور اصلی هدایت و اصلاح انسان‌ها قرار دادند. ایشان با بردگان، فقرا، اهل کتاب، دانشمندان و حتی با دشمنان فکری و سیاسی خود، با رفتاری سرشار از احترام، محبت و حرمت انسانی برخورد می‌کردند. این رفتارها نه از سر مصلحت یا سیاست، بلکه ناشی از نگاهی عمیق و الهی به انسان به عنوان «خلیفةالله» در زمین بود.
ایشان با اشاره به محورهای کرامت انسانی در تربیت رضوی گفت: اولا نگاه توحیدی به انسان به‌عنوان خلیفةالله؛ ثانیا پرهیز از تحقیر، توهین و تحمیل زورمدارانه و ثالثا دعوت به احترام متقابل، رأفت، مدارا و گفت‌وگو
حسینی بلخی با اشاره به روشهای تربیتی امام رضا در سیره کریمانه گفت: ایشان از شیوه‌های گفتگو و مناظره با مخالفان با رعایت ادب و احترام؛ رفتار مهربانانه با خدمتکاران، کودکان و محرومان بهره میبرد و تأکید فراوان بر علم، فهم و مسئولیت‌پذیری در تربیت انسان‌ها داشت.
این نشست علمی همزمان به صورت آنلاین برای کاربران فضای مجازی پخش گردید.
