مراسم عزاداری به مناسبت شهادت امام حسین(ع) روز سه شنبه تاریخ 1404/4/17 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی با سخنرانی آقای محمدآصف حکمت برگزار گردید.

ایشان با تمسک به حدیثی از امام سجاد(ع) گفتند: ابوحـمزه ثمالى از امام باقر و امام سـجاد عليهم السلام نقـل كرده كـه فرمـودند: «باِنَّ اَسْرَعَ الْخَيرِ ثَوابا اَلْبِرُّ واَسْرَعَ الشَرِّ عُقُوبَةً اَلْبَغْىُ وكَفى بِالْمَرْءِ عَيبا اَنْ يَنْظُرَ فى عُيُوبِ غَيْرِهِ ماَيعْمى عَلَيْهِ مِنْ عَيْبِ نَفْسِهِ اَوْ يُؤذى جَليسَهُ بِما لايَعنيهِ. اَوْ يَنهَى النّاسَ عَمّا لايَسْتَطيعُ تَرْكَهُ؛ براستى پاداش نيكوكارى «به خويشان و عموم مردم» سريع تر از هر كار خيرى داده مى شود و كيفر ستمكارى «بر مردم يا حاكم اسلامى» زودتر از هر كارى به انسان مى رسد. و براى مرد همين عيب بس كه عيبى كه در ديگران مى بيند در خويش نبيند يا بى جهت همنشين خود را آزار دهد. يا از كارى كه خود توان تركش ندارد، ديگران را نهى كند».

ایشان در توضیح حدیث بیان کردند: این حدیث بر اهمیت صدق و شخصیت سالم و اخلاقی تأکید دارد. نخست می‌گوید کارهای نیکو و اعمال خیر، فوراً پاداش دارند و این نشان دهنده اهمیت و ارزش آن‌ها است. در مقابل، اعمال شر و گناهان، زودتر با عذاب و مجازات مواجه می‌شوند، چون شر سریعتر کارساز و قدرت‌مند است. سپس روی نرم بودن و اخلاق‌مداری تأکید شده است. فرد باید از نگاه کردن و سخن گفتن درباره عیب‌های دیگران بپرهیزد، چون این کار نشان دهنده کم‌توجهی به عیب‌های خودش و ناپسندی است. همچنین، نباید دیگران را به خاطر کارهایی که خودش نمی‌تواند آنها را ترک کند، نهی کند، زیرا این کار نشان‌دهنده ضعف شخصیت و ناپایبندی است.