مراسم گرامیداشت از سالروز شهادت امام صادق(ع) روز پنجشنبه تاریخ 1404/2/4 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با سخنرانی آقای احمدذبیح افشاگر برگزار گردید.

مراسم با تلاوت قرآن کریم آغاز شد و سپس آقای افشاگر پیرامون وصایای امام صادق(ع) توضیح داده و گفتند: نقش امام صادق (علیه‌السلام) در گسترش تمدن اسلامی، فراتر از فعالیت‌های صرفاً علمی و فقهی است؛ حضرت بنیان‌گذار و الهام‌بخش بخش مهمی از نهادهای فکری، فرهنگی و اجتماعی تمدن اسلامی بود. تمدن اسلامی، که در سده‌های میانی شکوفا شد، به‌طور قابل توجهی وام‌دار آموزه‌ها، تربیت‌ها و نهادسازی‌های فکری امام صادق (ع) است.

ایشان پیرامون اهم وصایای پایان عمر امام صادق علیه‌السلام بیان داشتند: امام صادق(ع) وصایای مهمی داشتند، از جمله:

۱. وصیت معنوی به اهل‌بیت و شیعیان: از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است که هنگام شهادت، خطاب به خانواده و نزدیکان فرمودند: «شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد، نمی‌رسد»، این جمله، وصیتی اخلاقی و اعتقادی است که جایگاه نماز را در فرهنگ اهل‌بیت علیهم‌السلام بیان می‌کند و اهمیت آن را در قبولی شفاعت یادآور می‌شود.

۲. وصیت‌نامه رسمی امام صادق (ع) به پنج نفر: براساس نقل مورخان از جمله شیخ مفید و طبرسی، امام صادق علیه‌السلام در وصیت‌نامه رسمی خود پنج نفر را وصی خود قرار دادند: 1.ابوجعفر منصور دوانیقی (خلیفه عباسی)2.محمد بن سلیمان (والی مدینه از سوی منصور)، 3.عبدالله افطح (فرزند بزرگ‌تر امام)، 4.حمیده خاتون (همسر امام و مادر امام کاظم علیه‌السلام)، 5.موسی بن جعفر علیهماالسلام (امام بعدی). هدف از این وصیت چندگانه، حفظ جان امام کاظم علیه‌السلام از تعرض عباسیان بود؛ زیرا اگر تنها ایشان به‌عنوان وصی معرفی می‌شدند، جانشان در خطر می‌افتاد.

۳. سفارش به ارتباط با خویشان: در برخی نقل‌ها آمده است که حضرت در واپسین لحظات، توصیه‌هایی به صله‌رحم، پرهیز از تفرقه و حفظ وحدت در بین شیعیان داشتند.