نشست فرهنگی- تبیینی« تجسم اعمال» روز دوشنبه تاریخ 1403/8/21در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و ارائه آقای سید تقی موسوی برگزار گردید.
ایشان در ابتدای سخنان خویش بیان داشتند که جبرئيل عليه السلام ـ در مقام پند و اندرز به پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «يَا مُحَمَّدُ عِشْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ وَ أَحْبِبْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مُفَارِقُهُ وَ اِعْمَلْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مُلاَقِيهِ شَرَفُ اَلْمُؤْمِنِ صَلاَتُهُ بِاللَّيْلِ وَ عِزُّهُ كَفُّهُ عَنْ أَعْرَاضِ اَلنَّاسِ...؛ اى محمّد! هر چه مى خواهى زندگى كن، سرانجام مى ميرى. هر كس را مى خواهى دوست بدار، سرانجام از او جدا مى شوى. و هر كارى كه مى خواهى بكن، اما بدان كه آن را ديدار خواهى كرد. شرافت مومن در اين است كه شب نماز گذارد و عزتش در اينكه از ريختن آبروي مردم خودداري كند...».
ایشان افزود: سخنان جبرئیل به پیامبر اسلام(ص) در این روایت، در واقع حاوی نکات عمیق و عبرت‌آمیز در مورد فلسفه زندگی و حقیقت انسانی است. این سخنان به پیامبر(ص) یادآوری می‌کنند که در دنیای فانی و گذرا، هیچ‌چیز دائمی نیست و همه چیز به سمت پایان حرکت می‌کند.
آقای موسوی گفتند: حضرت جبرئیل  به پیامبر (ص) می فرماید که هر طور که بخواهی زندگی کن، ولی در نهایت باید بپذیری که مرگ اجتناب‌ناپذیر است. زندگی در این دنیا، به هر شکلی که باشد، نهایتاً به پایان می‌رسد. این سخن به نوعی انسان‌ها را از غرور و غفلت در برابر زرق و برق دنیا آگاه می‌سازد و یادآور می‌شود که عمر انسان محدود است و نباید آن را بی‌جهت به هدر داد. حتی پیامبر که بزرگ‌ترین انسان و معصوم است، نیز از این حقیقت مستثنا نیست. این جمله همچنین به ما یاد می‌دهد که نباید به دنیا دل ببندیم، چرا که در نهایت باید از آن جدا شویم.