نشست علمی« نقش نصاب تعلیمی چند فرهنگی در افزایش همگرایی میان اقوام افغانستان با رویکرد اسلامی» روز سه شنبه تاریخ 1403/8/22 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی برگزار گردید.
کارشناسان این نشست علمی آقایان محمد صادق عادلی و محمد عارف صداقت و دبیر علمی نشست  آقای حیدری بودند.
نشست با تلاوت آیات قرآن کریم آغاز شد و سپس آقای عادلی در رابطه با نصاب تعلیمی چند فرهنگی توضیح داده و گفتند: برنامه درسی چند فرهنگی به‌طور خاص به تلاش‌ها و نظرات مختلف در زمینه تعلیم و تربیت مرتبط است. این مفهوم به‌ویژه در دهه‌های 1960 و 1970 میلادی به‌عنوان پاسخی به تنوع فرهنگی و نژادی در جوامع مختلف مطرح شد، برنامه درسی چند فرهنگی به مرور زمان و توسط افراد و سازمان‌های مختلف توسعه یافته است و هنوز هم در حال پیشرفت و تغییر است.
ایشان افزود: اکنون نیز درجامعه افغانستان که از تنوع فرهنگی و قومی برخردار است می تواند راهکار ارزش‌مند برای زیست مسالمت آمیز، عدالت و برابری در عرصه آموزش و تربیت و پیشرفت و عقلانیت در کشور مؤثر باشد. 
در ادامه اقای صداقت پیرامون ضرورت تدوین نصاب تعلیمی چند فرهنگی در وضعیت فعلی کشور صحبت نموده و گفتند: از منظر وضعیت فعلی افغانستان دلایل زیادی بر ضرورت تدوین نصاب تعلیمی فرهنگی مطرح می باشد، از جمله:
۱. تنوع قومی و فرهنگی: افغانستان کشوری با تنوع قومی و فرهنگی بالا است. این تنوع نیاز به آموزش چند فرهنگی را افزایش می‌دهد تا دانش‌آموزان با فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف آشنا شوند و احترام به تنوع را درک کنند.
۲. تقویت همبستگی اجتماعی: نصاب تعلیمی چند فرهنگی می‌تواند به تقویت همبستگی اجتماعی و کاهش تنش‌های قومی کمک کند. با آموزش تاریخ و فرهنگ‌های مختلف، فرصت ایجاد فهم و همدلی بین گروه‌های مختلف فراهم می‌شود.
۳. مبارزه با تعصب و تبعیض: نصاب تعلیمی چند فرهنگی می‌تواند به کاهش تعصب‌ها و تبعیض‌های موجود در جامعه کمک کند. آموزش در مورد حقوق بشر، برابری و احترام به دیگران می‌تواند به ایجاد جامعه‌ای عادلانه‌تر منجر شود.
۴. آماده‌سازی برای آینده: آموزش چند فرهنگی دانش‌آموزان را برای زندگی در یک جامعه جهانی آماده می‌کند. با توجه به تحولات جهانی، داشتن مهارت‌های بین فرهنگی برای موفقیت در آینده کاری و اجتماعی ضروری است.
۵. تقویت هویت ملی: نصاب تعلیمی چند فرهنگی می‌تواند به تقویت هویت ملی کمک کند. احترام به تنوع فرهنگی و قومی در عین حفظ هویت ملی می‌تواند به ایجاد جامعه‌ای متوازن و پایدار منجر شود.
۶. توسعه مهارت‌های اجتماعی و روانی: آموزش چند فرهنگی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود را تقویت کنند. این مهارت‌ها برای زندگی در کنار دیگران و مواجهه با چالش‌های اجتماعی بسیار مهم هستند.