نشست فرهنگی ـ بصیرتی «شایستگی پیشوا در نگاه نهج‌البلاغه» روز یکشنبه تاریخ 1404/7/6 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی برگزار گردید.
ایشان سخنان خود را با ذکر حکمت 173 نهج‌البلاغه از امیرالمؤمنین علی(ع) آغاز کرد که حضرت فرمود: « أيُّها الناسُ، إنّ أحَقَّ الناسِ بهذا الأمرِ أقواهُم علَيهِ، و أعلَمَهُم (أعمَلَهم) بأمرِ اللّه ِ فيهِ؛ اى مردم! سزاوارترين مردمان به اين امر (خلافت و پيشوايى) تواناترين آنها بر آن و داناترين شان [عمل‌کننده‌ترينشان] به فرمان خدا در زمينه آن است.»
آقای عادلی در توضیح این حکمت بیان کردند که امام علی(ع) ملاک اصلی برای پیشوایی و رهبری را توانایی و دانش می‌دانند. در حقیقت، رهبری تنها با قدرت جسمانی یا جایگاه اجتماعی معنا نمی‌یابد، بلکه رهبر واقعی کسی است که از یک‌سو توان مدیریت و اداره جامعه را داشته باشد و از سوی دیگر، بیشترین آگاهی و التزام را نسبت به دستورات الهی نشان دهد. به گفته ایشان، این نگاه می‌تواند معیاری روشن برای تشخیص شایسته‌ترین فرد در هر زمان باشد.
در بخش دیگری از سخنان، ایشان به این نکته پرداختند که جامعه اسلامی برای رسیدن به عدالت و پیشرفت، نیازمند پیشوایانی است که علاوه بر علم، تقوا و عمل صالح را سرلوحه کار خود قرار دهند. آقای عادلی تأکید کرد که امام علی(ع) خود بهترین نمونه این معیار بودند؛ چرا که در تمام دوران حکومت شان نه‌تنها با دشمنان سخت‌ترین مبارزات را داشتند، بلکه در اجرای عدالت، ساده‌زیستی و پایبندی به فرمان خدا نمونه‌ای بی‌مانند بودند.
