آقای صداقت در ابتدای نشست با قرائت حکمت شماره ۱۴۹ نهج البلاغه سخن خود را آغاز کردند و گفتند که امام علی(ع) می فرماید: «الْعَالِمُ مَنْ عَرَفَ قَدْرَهُ، وَ كَفَى بِالْمَرْءِ جَهْلًا أَلَّا يَعْرِفَ قَدْرَهُ؛ دانا كسى است كه ارزش خود را بشناسد. نشان نادان بودن انسان همين بس، كه ارزش خود نشناسد».
ایشان تأکید کردند که شناخت ارزش و جایگاه خود در مسیر زندگی، اولین قدم برای رسیدن به کمال انسانی و رشد معنوی است. نادانی انسان تنها محدود به کم‌دانشی نیست؛ بلکه بزرگترین مصیبت، ندانستن ارزش واقعی خویش است.
در ادامه، آقای صداقت به بررسی مفهوم «شناخت خود» پرداختند و گفتند که این شناخت باعث تقویت اعتماد به نفس، کنترل احساسات و تصمیم‌گیری‌های بهتر در زندگی می‌شود. فردی که ارزش واقعی خود را بشناسد، در مواجهه با چالش‌ها مقاوم‌تر است و کمتر دچار غرور یا تحقیر دیگران می‌شود.
ایشان سپس نمونه‌هایی از رفتارهای انسان‌های عالم و نادان را تشریح کردند. عالم کسی است که هم خود را می‌شناسد و هم نسبت به دیگران با دیدی عادلانه و مهربانانه برخورد می‌کند، در حالی که نادان بدون آگاهی از ارزش‌های خود و دیگران، ممکن است مسیر زندگی خود را اشتباه انتخاب کند.