در ابتدای نشست، آقای صادقی‌نژاد به نامه ۳۱ نهج البلاغه اشاره کردند که امام علی(ع) به امام حسن(ع) فرمود: «یَا بُنَيَّ اجْعَلْ نَفْسَكَ مِيزَاناً فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ غَيْرِكَ؛ فَأَحْبِبْ لِغَيْرِكَ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِك وَ اكْرَهْ لَهُ مَا تَكْرَهُ لَهَا، وَ لَا تَظْلِمْ كَمَا لَا تُحِبُّ أَنْ تُظْلَمَ، وَ أَحْسِنْ كَمَا تُحِبُّ أَنْ يُحْسَنَ إِلَيْكَ، وَ اسْتَقْبِحْ مِنْ نَفْسِكَ مَا تَسْتَقْبِحُهُ مِنْ غَيْرِكَ، وَ ارْضَ مِنَ النَّاسِ بِمَا تَرْضَاهُ لَهُمْ مِنْ نَفْسِكَ، وَ لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ وَ إِنْ قَلَّ مَا تَعْلَمُ وَ لَا تَقُلْ مَا لَا تُحِبُّ أَنْ يُقَالَ لَكَ. وَ اعْلَمْ أَنَّ الْإِعْجَابَ ضِدُّ الصَّوَابِ وَ آفَةُ الْأَلْبَابِ، فَاسْعَ فِي كَدْحِكَ وَ لَا تَكُنْ خَازِناً لِغَيْرِكَ؛ اى فرزند، خود را در آنچه ميان تو و ديگران است، ترازويى پندار. پس براى ديگران دوست بدار آنچه براى خود دوست مى دارى و براى ديگران مخواه آنچه براى خود نمى خواهى و به كس ستم مكن همان گونه كه نخواهى كه بر تو ستم كنند. به ديگران نيكى كن، همان گونه كه خواهى كه به تو نيكى كنند. آنچه از ديگران زشت مى دارى از خود نيز زشت بدار. آنچه از مردم به تو مى رسد و خشنودت مى سازد، سزاوار است كه از تو نيز به مردم همان رسد. آنچه نمى دانى مگوى، هر چند، آنچه مى دانى اندك باشد و آنچه نمى پسندى كه به تو گويند، تو نيز بر زبان مياور. و بدان كه خودپسندى، خلاف راه صواب است و آفت خرد آدمى. سخت بكوش، ولى گنجور ديگران مباش»
آقای صادقی‌نژاد در ادامه نشست به اهمیت این نامه در اخلاق فردی و اجتماعی پرداختند. ایشان توضیح دادند که این نامه به‌ویژه مفهوم «قاعده طلایی اخلاق» را معرفی می‌کند؛ یعنی همان اصل طلایی که در بسیاری از آموزه‌های دینی و فلسفی آمده است: با دیگران همانگونه رفتار کن که می‌خواهی با تو رفتار شود. این اصل، هسته‌ای برای عدالت، نیکوکاری و دوری از ظلم و خودستایی در جامعه است.
ایشان سپس به آثار عملی این اخلاق اشاره کردند و گفتند که رعایت این اصول، از احترام متقابل تا پیشگیری از نزاع‌های اجتماعی، نقش بسزایی دارد. وی تأکید کرد که حتی کوچک‌ترین اعمال روزمره، مثل: سخن گفتن و رفتار با همکاران، دوستان و اعضای خانواده، می‌تواند بازتاب‌دهنده این قاعده طلایی باشد.