نشست فرهنگی- بصیرتی « عافیت؛ سکوت و پرهیز از همنشینی با سفیهان در نهج البلاغه» روز پنجشنبه تاریخ 1404/6/13 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و ارائه آقای سیدعزیزالله موسوی برگزار گردید.
نشست فرهنگی- بصیرتی « عافیت؛ سکوت و پرهیز از همنشینی با سفیهان در نهج البلاغه» روز پنجشنبه تاریخ 1404/6/13 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و ارائه آقای سیدعزیزالله موسوی برگزار گردید.
ایشان در ابتدای سخنان خویش گفتند: امیرالمؤمنین علی علیهالسلام میفرمایند: «العافِيَةُ عَشرَةُ أجزاءٍ، تِسعَةٌ مِنها في الصَّمتِ إلّا بِذِكرِ اللّه، وواحِدٌ في تَركِ مُجالَسَةِ السُّفَهاءِ؛ یعنی عافیت ده بخش است که نُه قسمت آن در سکوت است ـ جز به یاد خدا ـ و یک بخش آن در ترک همنشینی با نابخردان».
ایشان افزودند: در متون دینی، «عافیت» مفهومی جامع دارد و تنها به سلامت جسمی محدود نمیشود. عافیت شامل سلامت جسم و روان، پاکی از گناه، امنیت، دوری از گرفتاریها و رسیدن به آرامش قلبی است. بنابراین وقتی امام(ع) سکوت و پرهیز از همنشینی با سفیهان را عامل تحقق عافیت معرفی میکنند، مقصودشان پاسداری همهجانبه از سلامت فردی و اجتماعی است. آنگاه که حضرت سکوت را نُه دهم عافیت دانستهاند، مرادشان سکوت بیهوده یا گوشهگیری نیست؛ بلکه سکوتی است آگاهانه که در آن انسان از گناهان زبان همچون غیبت، دروغ، فحش و قضاوت عجولانه پرهیز کند، دل خود را برای یاد خدا آماده سازد و فرصت تفکر و تأمل بیابد. البته سخن گفتن در جایی که یاد خدا، آموزش، امر به معروف و گفتوگوهای مفید مطرح باشد نهتنها مذموم نیست بلکه امری ارزشمند و پسندیده است.
آقای موسوی بیان کردند: یک دهم دیگر عافیت، ترک همنشینی با سفیهان است. علت این توصیه آن است که افراد نابخرد معمولاً وقت انسان را تلف میکنند، زمینه تحقیر و تمسخر را فراهم میسازند، باعث فساد فکری و اخلاقی میشوند و شخص را به درگیریهای بیهوده یا ارتکاب گناه میکشانند. پرهیز از همراهی و مجالست با چنین افرادی، انسان را از بسیاری از آسیبهای روحی و اجتماعی حفظ کرده و آرامش درونی او را تقویت میکند.
ایشان در اخیر گفتند: امروز نیز ترک مجالست با سفیهان در فضای مجازی مصداق دارد. باید از دنبالکردن یا تعامل با صفحات و افرادی که محتوای بیهوده، توهینآمیز و سطحی تولید میکنند یا موجب اضطراب، حسادت و بیهدفی میشوند، پرهیز کرد. همانگونه که در زندگی واقعی، عافیت در گرو انتخاب همنشین شایسته است، در فضای مجازی نیز سلامت روان و اخلاقی انسان در گرو دوری از سفیهان و رویآوردن به محافل مفید و ارزشمند خواهد بود.