نشست فرهنگی- تبیینی«آثار دعا در حق دیگران در غیاب‌شان» روز چهارشنبه تاریخ 1404/5/15 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و ارائه آقای محمدعیسی رحیمی برگزار گردید.
آقای رحیمی به تبیین یکی از احادیث اخلاقی و اجتماعی امام باقر(ع) پرداختند که می‌فرماید: «أَسْرَعُ الدُّعَاءِ نُجْحاً لِلْإِجَابَةِ دُعَاءُ الْأَخِ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیبِ؛ یعنی سریع‌ترین دعا از جهت اجابت، دعای برادر برای برادرش در غیاب اوست».
در ابتدای سخنرانی، مفهوم «دعای بظهرالغیب» به معنای دعا کردن برای دیگران بدون حضور و اطلاع آن‌ها توضیح داده شد. ایشان بیان داشت که این نوع دعا نشانه‌ای از اخلاص، محبت و پاکی دل است و از همین روست که خداوند متعال آن را زودتر از دیگر دعاها مستجاب می‌کند. ایشان با اشاره به بُعد اجتماعی و اخلاقی این موضوع گفت: دعای خالصانه برای دیگران موجب تقویت روابط انسانی، از میان رفتن کینه‌ها، و افزایش محبت و همدلی در جامعه اسلامی می‌شود.
آقای رحیمی گفتند: بر اساس روایات، هنگامی که انسان برای برادر مؤمن خود دعای خیر می‌کند، فرشتگان الهی برای همان شخص نیز دعای مشابهی می‌فرستند و این خود سبب مضاعف شدن برکات دعا خواهد شد. ایشان همچنین نمونه‌هایی از زندگی حضرت فاطمه زهرا(س) را بیان کردند که قبل از دعا برای خود و خانواده آن حضرت برای همسایگان دعا می نمودند.