نشست فرهنگی- تربیتی«ویژگی های امام رضا(ع)» روز سه شنبه تاریخ 1404/2/16 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی با ارائه آقای سیدتقی موسوی برگزار گردید.
ایشان با قرائت حدیثی از امام رضا(ع) گفتند: عيون أخبار الرِّضا عن إبراهيمَ بنِ العبّاسِ :ما رَأيتُ أبا الحَسَنِ الرّضا عليه السلام جَفا أحَدا بِكَلِمَةٍ قَطُّ وَ لا رَأيتُهُ قَطَعَ عَلى أحَدٍ كَلامَهُ حَتَّى يَفرُغَ مِنهُ ، وَ ما رَدَّ أحَدا عَن حاجَةٍ يَقدِرُ عَلَيها وَ لا حَدَّ رِجلَهُ بَينَ يَدَي جَليسٍ لَهُ قَطُّ وَ لا اتَّكى بَينَ يَدَي جَليسٍ لَهُ قَطُّ ، وَ لا رَأيتُهُ شَتَمَ أحَدا مِن مَواليهِ وَ مَماليكِهِ قَطُّ ، وَ لا رَأيتُهُ تَفَلَ وَ لا رَأيتُهُ يُقَهقِهُ في ضِحكِهِ قَطُّ ، بَل كانَ ضِحكُهُ التَّبَسُّمُ ، وَ كانَ إذا خَلا وَ نَصَبَ مائِدَتَهُ أجلَسَ مَعَهُ عَلى مائِدَتِهِ مَماليكَهُ وَ مَواليهِ حَتَّى البَوّابَ السّائِسَ؛ عيون أخبار الرضا ـ به نقل از ابراهيم بن العباس ـ : هرگز نديدم كه امام رضا عليه السلام به كسى سخن تندى بگويد ، و يا پيش از آن كه كسى سخنش تمام شود سخن او را قطع كند . اگر مى توانست حاجت كسى را برآورد ، هرگز او را دست خالى برنمى گرداند ؛ هيچ گاه در برابر كسى پاى خود را دراز نمى كرد ، و چنانچه كسى در حضور او نشسته بود ، تكيه نمى كرد . هرگز نديدم كه به يكى از غلامان و خدمتكارانش ناسزا بگويد ؛ هرگز نديدم كه آب دهان بيندازد ، و يا هنگام خنديدن قهقهه سر دهد ، بلكه خنده اش تبسّم بود . هرگاه سفره اش را پهن مى كرد غلامان و خدمتكاران خود و حتى دربان [و] مِهتر اسبان را با خود سر سفره مى نشاند .
ایشان در توضیح حدیث بیان کردند: این حدیث پیرامون ویژگیهای اخلاقی امام رضا علیهالسلام است. راوی در این حدیث تأکید میکند که امام هرگز کسی را ناراحت نکرده و برخورد ناپسند نداشته است، همیشه با بردباری و احترام رفتار کرده است. همچنین، رویکرد امام در لبخند زدن، نشاندهندهی تواضع و مهربانیاش است. در کنار این، امام نه تنها در ظاهر، بلکه در روح و خلقوخو نیز نمونهی عالی است، فردی که در عمل، انسانیت و کرامت انسانها رعایت میکند. این توصیف نشان از اخلاق و سیرت پاک آن حضرت دارد که پایههای محبت و احترام را در جامعهی اسلامی تقویت میکرده است.