نشست فرهنگی- تبیینی« پناه گاه بندگان خدا» روز چهارشنبه تاریخ 1404/2/10 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی با ارائه آقای زکریا فصیحی برگزار گردید.

ایشان در ابتدای سخنان خویش با تمسک به آیه 33 سوره انفال گفتند: خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يسْتَغْفِرُونَ؛ وتا تو (ای پیامبر) در میان آنها هستی, خداوند آنها را عذاب نخواهد کرد, و(نیز) تا زمانی که استغفار می کنند؛ خداوند عذابشان نمی کند.»

آقای فصیحی اضافه کردند: چانچه در حکمت 88 نهج البلاغه امام علی(ع) در این مورد می فرماید: «كَانَ فِي‏ الْأَرْضِ‏ أَمَانَانِ‏ مِنْ‏ عَذَابِ‏ اللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَكُمُ الْآخَرَ فَتَمَسَّكُوا بِهِ؛ أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِي فَالاسْتِغْفَارُ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى- وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُون؛ در روی زمین دو امان یا پناه‌گاه از عذاب الهی برای بندگانش وجود داشت که یکی از آن دو برداشته شد. پس از آن دیگری غافل نمانید و به آن متمسک شوید؛ اما آن امانی که برداشته شد، رسول خدا بود که خداوند  فرمود: «وَ ما کانَ اللهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ» و اما آن امان دیگری، استغفار است که خداوند فرمود: «وَ ما کانَ اللهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ».

آقای فصیحی در ادامه افزودند: این آیه دو عامل بازدارنده از عذاب الهی یا دو پناه‌گاه برای بندگان خدا معرفی می‌کند:

۱. حضور پیامبر (ص) در میان مردم: در بخش اول آیه، خداوند می‌فرماید تا زمانی که پیامبر (ص) در میان مردم حضور دارد، سنت الهی بر آن است که آنان را به عذاب الهی دچار نسازد. این نکته نشان‌دهنده‌ی جایگاه ویژه‌ی پیامبر(ص) به‌عنوان رحمة للعالمین است.

۲. استغفار: دوم آیه اشاره دارد به اینکه تا زمانی که مردم استغفار می‌کنند، عذاب الهی بر آنان نازل نمی‌شود. استغفار نشانه‌ای از بازگشت به سوی خدا، و تغییر رفتار است.