نشست فرهنگی- تبیینی تحت عنوان«اهمیت اخلاص در رفتار و گفتار» روز چهارشنبه تاریخ 1403/11/3 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و کارشناسی آقای محمد اسحق ذاکری برگزار گردید.
آقای ذاکری با استناد به حدیث شریفی حضرت علی (ع) که حضرت می فرماید: «طوبَی لِمَنْ أخْلَصَ لِلَّهِ عَمَلَهُ، وَعِلْمَهُ، وَحُبَّهُ، وَبُغْضَهُ، وَأخْذَهُ، وَتَرْکَهُ، وَکَلامَهُ، وَصَمْتَهُ، وَفِعْلَهُ، وَقَوْلَهُ.خوشا به حال آن‌که عمل و علمش، دوستی و دشمنی‌اش، انجام دادن و رها کردنش، سخن و سکوتش، وکردار و گفتارش را برای خدا خالص گرداند». گفتند: اخلاص شرط قبولی اعمال است و هرچه درجه اخلاص بالا تر باشد، تاثیر گذاری عمل و ثمرات اخروی عمل بیشتر خواهد بود. 
ایشان تاکید داشتند: این حدیث نشان‌دهنده اهمیت اخلاص در تمام جنبه‌های زندگی انسان است. وقتی کسی علم، محبت، و نفرت خود را به خاطر خدا در نظر بگیرد و در هر اقدام و سخنی که انجام می‌دهد، نیت خالص برای خداوند داشته باشد، به مقام والایی می‌رسد. این اخلاص شامل رفتارها و گفتارهای او می‌شود و به او کمک می‌کند تا در مسیر صحیح قرار گیرد و از گمراهی‌ها دور بماند. در واقع، اخلاص در عمل و نیت باعث می‌شود که فرد در زندگی خود موفق‌تر و از خیر و برکت بیشتری برخوردار شود. این شاخص همچنین می‌تواند به عنوان معیاری برای شناخت و ارزیابی اعمال و نیت‌های انسان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.