نشست علمی- فرهنگی« فرازهایی از زندگی امام حسن مجتبی(ع)» در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و کارشناسی آقای محمدصادق عادلی برگزار گردید.
نشست با تلاوت قرآن کریم آغاز شد، سپس برنامه های مختلف فرهنگی اجرا گردید و در ادامه آقای محمدصادق عادلی پیرامون تاریخ دقیق شهادت امام حسن مجتبی(ع) توضیح داده و بیان کرد: در مورد تاریخ دقیق شهادت امام حسن مجتبی(ع) سه قول مطرح شده است؛ قول اول هفتم صفر است که در کتاب تثبیت الامامه تألیف سید قاسم بن ابراهیم الرسی از احفاد امام حسن مجتبی (ع) متوفای 243 قمری آمده است؛ ایشان از امام کاظم علیه السلام، مستقیما روایت نقل کرده است و اقی کشی ایشان را توثیق کرده است، مرحوم کفعمی و نیز شهید قول وی را مورد تأئید قرارداده است. قول دوم همان 28 صفر است که بین شیعه از شهرت برخوردار است و قول سوم آخر ماه صفر است که قول ضعیف به نظر می‌رسد.
ایشان در ادامه فراز هایی از زندگی امام حسن مجتبی(ع) را توضیح داده و گفتند: سخت ترین دوران زندگی امام در دوره حکومت بنی امیه و در عصر زمامداری معاویه بوده است.
آقای عادلی با بیان فشارهای زیاد دوران امامت حضرت امام حسن مجتبی(ع) گفت: آن حضرت تحت فشار زیادی از سوی دشمنان یعنی بنی امیه بود، بخاطر اینکه به دستور بنی امیه مردم به طعن و سب امام علی علیه السلام روی آورده بودند.
ایشان افزودند: مثلا در مسجد النبی از امام حسن مجتبی(ع) دعوت به مناظره شده که درآن ولید ابن عقبه، عتبه ابن سفیان، عمر بن عاص و مغیره ابن شعبه و فرزند عثمان شروع کردند به دروغ بستن و اتهام زدن به پدر بزرگوارش امام علی علیه السلام، آن حضرت در مجلس عمومی نخست از معاویه انتقاد کرد و وی مسئول دروغ ‌ها و اتهامات بر پدرش دانسه و فرمود: «وی تا آخرین قدرت بر شرک و بت پرستی ایستاده است و زمانی که امکان بت پرستی برای وی و پدرش نبود با اکراه اظهار اسلام کرده است»، امام از پدر بزرگوارش جانانه دفاع کرد و همه افراد مزبور را رسوا ساخت.