برگزاری نشست علمی با عنوان « نقش و اهمیت منابع بشری در سازمان» در نمایندگی جامعه المصطفی افغانستان

نشست علمی« نقش و اهمیت منابع بشری در سازمان» روز سه شنبه تاریخ 1404/2/30 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و دانشجویان برگزار گردید.

در این نشست آقایان دکتر محمد هاشم شایان و استاد کریم سروری به عنوان کارشناسان و آقای سید محمدآقا سجادی به عنوان دبیر نشست بودند.

نشست با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید آغاز و سپس آقای شایان پیرامون اهمیت منابع بشری توضیح داده و گفتند: نیروی انسانی به کسانی گفته می‌شود که در چارچوب سازمان و برای تحقق اهداف سازمان فعالیت می کنند. اما منابع انسانی به مدیریت و توسعه نیروهای انسانی در چارچوب سازمان گفته می‌شود. منابع انسانی فرآیندهای حفظ، روش های جذب نیروی انسانی، پرورش و توسعه کارکنان را شامل می‌شود. سرمایه انسانی، شامل مهارت ‌ها، تجربیات، دانش و قابلیت های یک فرد است. سرمایه انسانی نشان‌دهنده ارزش و توانمندی های افراد است که برای رشد و توسعه سازمان حائز اهمیت است.

ایشان در ادامه چالش‌های منابع بشری در راستای ایفای نقش سازنده خود در سازمان را بررسی نموده و گفتند: چالش‌های مهمی را می توان بیان کرد، از جمله:

1-حاکمیت تکنالوژی اطلاعات:  با ورود به عصراطلاعات و ظهور تکنالوژی های اطلاعاتی و خصوصاً انترنت همه زوایای زندگی بشر دستخوش تغییر شده است.

2-ظهور اقتصاد دانشی: به دنبال ورود به عصر اطلاعات (فراصنعتی)، اقتصاد دودکشی (صنعتی) جای خود را به اقتصاد دانشی داده است.

3- جهانی شدن: با از میان بداشته شدن فاصله های زمانی و مکانی و کم رنگ شدن مرزهای های محلی، جهان در حال کوچک شدن است.

در ادامه آقای سروری در رابطه با اهمیت  منابع بشری در سازمان صحبت نموده و بیان کردند: منابع انسانی بخش مهمی از یک سازمان است چرا که به کارکنان کمک می کند تا از مهارت ها، ابزارها و منابع برای رسیدن به موفقیت سازمان استفاده کنند. مدیریت منابع انسانی رویکردی استراتژیک و منطقی نسبت به مدیریت سازمان هایی است که عمده دارایی ارزشمند آنها انسان هایی هستند که بصورت فردی و گروهی در نیل به اهداف سازمان نقش مؤثری دارند و قصد دارند تا مزیت رقابتی را از طریق توسعه استراتژیک نیروی کار توأم با تعهد سطح بالا و ماهرانه کسب کنند و از مجموعه فنون فرهنگی، ساختاری و کارکنان به نحو شایسته استفاده نمایند .

ایشان افزودند: در هر سازمانی بدون توجه به سطح فعالیت یا تعداد نیرو، مهم­‌ترین منبع سازمانی نیروی انسانی در نظر گرفته می­‌شود؛ زیرا نیروی انسانی علاوه بر اجرای وظایف و روزمره خود، با دانش، مهارت‌ها و تجربیات مختلف و مشارکت در فرآیندهای تصمیم‌گیری، در توسعه و پیشرفت سازمان نقش محوری دارد؛ بنابراین جایگاه نیروی انسانی در سازمان­ قابل چشم پوشی نیست.