برگزاری نشست علمی «نقش سازمان های پولی و مالی در توسعه اقتصادی( با رویکرد به توسعه اقتصادی افغانستان)» در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان

نشست علمی تحت عنوان« نقش سازمان های پولی و مالی در توسعه اقتصادی( با رویکرد به توسعه اقتصادی افغانستان)» روز چهارشنبه تاریخ 1404/2/24 با حضور اساتید و دانشجویان در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان برگزار گردید.

در این نشست علمی آقایان محمودصفایی و محمدبشیر یعقوبی کارشناسان و آقای دوران علی محسنی دبیر علمی بودند.

نشست علمی با تلاوتی آیاتی از کلام الله مجید توسط آقای محسنی آغاز گردید. در ادامه، به تبیین موضوع نشست پرداخت.

سپس آقای صفای پیرامون بازار سرمایه توضیح داده و ساختند که صندوق‌های سرمایه‌گذاری و بازارهای سرمایه به‌عنوان واسطه‌گرهای مالی، منابع را از سرمایه‌گذاران به بخش‌های مولد منتقل می‌کنند. این سازمان‌ها با تأمین مالی بنگاه‌ها، تسهیل پس‌انداز و سرمایه‌گذاری، کاهش هزینه‌های مبادله و مدیریت ریسک‌های مالی، به رشد اقتصادی کمک می‌کنند. در سطح جهانی نیز نهادهایی مانند صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی از طریق تأمین منابع مالی، حمایت از ثبات اقتصادی و کمک به کاهش فقر، نقش مؤثری در توسعه کشورها دارند.

ایشان با اشاره به کشور افغانستان افزودند: افغانستان همچنان با محدودیت‌های ساختاری، نبود نظام مالی فراگیر و کاهش اعتماد عمومی به نظام بانکی مواجه است که نیازمند توجه ویژه برای اصلاح و بازسازی ساختارهای مالی کشور می‌باشد.

در ادامه آقای یعقوبی مفاهیم بنیادی توسعه اقتصادی را تبیین نمودند، ایشان توسعه را از مباحث کلیدی اقتصادی دانستند و آن را فرایند چند بعدی که افزایش تولید، بهبود کیفیت زندگی، ایجاد فرصت های شغلی باعث کاهش فقر، تقویت زیرساخت های اجتماعی و اقتصادی می پردازند. توسعه فراتر از بحث رشد است. رشد یک مفهوم کمی و توسعه یک مفهوم کیفی بوده و به مباحث گسترده تر می پردازد. بنابراین توسعه پایدار اقتصادی بهبود زندگی افراد بدون متضرر ساختن نسل های آینده می باشد. به نظر کارشناس برنامه، شاخص توسعه اقتصادی عبارتند از : تولید سرانه؛ توسعه انسانی با مولفه های درآمد سرانه تعدیل شده، امید به زندگی در بدو تولد و میانگین سال های تحصیل؛ شاخص فقر چند بعدی؛ شاخص نابرابری درآمدی یا منحنی لورنز و شاخص نرخ بیکاری و شاخص رفاه اجتماعی، شاخص آزادی اقتصادی، شاخص نیروی انسانی. ایشان با یادآوری دیدگاه جوزف شومپیتر مورخ اقتصادی شاخص نیروی انسانی را موتور محرکه رشد و توسعه اقتصادی دانستند.

ایشان در اخیر مبانی نظری توسعه اقتصادی، نخست نظریه آدام اسمیت را بررسی کردند و گفتند که به نظر اسمیت توسعه اقتصادی و علل ثروت ملل می تواند شامل پنج مرحله باشد ( قوانین طبیعی، تقسیم کار، انباشت سرمایه، تجارت داخلی و خارجی و افزایش جمعیت). به نظر روستو توسعه اقتصادی شامل پنج مرحله تاریخی است (جامعه سنتی، مرحله ماقبل خیز، مرحله خیز ، مرحله بلوغ اقتصادی و مرحله مصرف انبوه). در پایان مباحث، در مورد عوامل عمده توسعه اقتصادی در افغانستان بحث صورت گرفت. به نظر استاد یعقوبی، نیروی انسانی، توسعه بخش کشاورزی، زیرساخت های فیزیکی و دیجیتالی، امنیت و ثبات سیاسی، حمایت از بخش خصوص، حکومت داری خوب از عوامل عمده توسعه اقتصادی اند. لیکن در افغانستان وضعیت متغیرهای یادشده از نظر کارشناس نشست مساعد نیست. به عنوان مثال با توجه به نقش مهم سازمان های پولی و مالی در انباشت سرمایه در توسعه اقتصادی، به علت فضای نااطمینانی و بالا بودن ریسک سرمایه گذاری، اقتصاد کشور با کمبود انباشت سرمایه روبرو است و یک عنصر مهم رشد و توسعه اقتصادی کشور در کنار ضعف و یا فقدان سایر عوامل، مفقود است. این نشست علمی همزمان به صورت آنلاین برای کاربران فضای مجازی پخش گردید.