برگزاری نشست فرهنگی- بصیرتی«صبر در سیره و کلام امام علی(ع)» در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان

نشست فرهنگی- بصیرتی« صبر در سیره و کلام امام علی(ع)» روز پنج شنبه تاریخ 1403/12/29 با حضور اساتید، دانشجویان و کارمندان نمایندگی با کارشناسی آقای سیدآقاحسن حسینی برگزار گردید.

نشست بعد از تلاوت قرآن کریم آغاز گردید و در ادامه آقای حسینی با قرائت آیه «وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (بقره155) و همچنان آیه« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صَابِرُوا وَ رَابِطُوا(آلعمران200) بیان داشتند: صبر در سیره امام علی(ع) به 3 نوع می باشد:

1-صبر بر عبادت: چنانچه که در کتاب سنن ترمذی آمده است «مَا زَالَ عَلِیٌّ مَعَ الحَقِّ وَ الحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ، یَدُورُ مَعَهُ حَیْثُ دَارَ»، این بیان نشان‌دهنده‌ی پیوند عمیق و همیشگی علی (ع) و حقیقت است. به معنای این است که علی (ع) همیشه در کنار حقیقت قرار دارد و حقیقت نیز همیشه با علی (ع) است. این ارتباط دلالت بر وفاداری علی (ع) به اصول اخلاقی و معنوی دارد و نشان می‌دهد که هر جا که حقیقت وجود داشته باشد، علی (ع) نیز حضور خواهد داشت.

2-صبر بر معصیت: امام علی(ع) همیشه در برابر وسوسه‌های دنیا، مقام و قدرت، استوار ایستاد، امام علی(ع) نماد زهد و دوری از دنیا پرستی، عفت و پاکدامنی بود که از ماه حرام و رشوه بیزار و نفرت داشت، چنانچه که در خطبه 224 نهج البلاغه فرموده است: «وَ اللَّهِ لَوْ أُعْطِیتُ الْأَقَالِیمَ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلَاکِهَا، عَلَى أَنْ أَعْصِیَ اللَّهَ فِی نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جِلْبَ شَعِیرَةٍ مَا فَعَلْتُ» این خطبه از امام علی (ع) بیانگر عزم راسخ و پایبندی او به اصول اخلاقی و دینی است. او در این عبارت می‌گوید که حتی اگر تمام سرزمین‌ها و منابع دنیا به او داده شود، هرگز حاضر نیست خدای خود را نافرمانی کند، این سخن به وضوح نشان‌دهنده‌ی وفاداری علی (ع) به عدالت و تقوا است. او به این نکته تأکید می‌کند که هیچ ثروت و قدرتی ارزش نافرمانی از خداوند را ندارد.

3-صبر بر مصیبت و ناملایمات اجتماعی و سیاسی: چنانچه حضرت در خطبه شماره 3 نهج البلاغه می فرماید: «فَصَبَرتُ وَ فِی العَینِ قَذیً وَ فِی الحَلقِ شَجًا» و در مورد صبر در برابر خیانت یاران در خطبه 73 نهج البلاغه فرموده است«صَبَرْتُ حَتَّى ظَنَّ النَّاسُ أَنَّنِی جَبَانٌ» و یا صبر در برابر شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) و یارانش و یا اینکه در مورد غصب خلافت از سوی دیگران در خطبه 217 می فرماید: «وَ لَوْلَا تَرَدُّدُی فِی أَمْرِ الْمُسْلِمِینَ وَ نَظَرِی فِی حِفْظِ دِینِهِمْ؛اگر نگرانی من برای امور مسلمانان و حفظ دین آنان نبود، برخورد دیگری داشتم»

آقای حسینی در اخیر گفت: صبر یکی از ویژگی‌های بارز شخصیت امام علی (ع) است که در سیره و کلام ایشان به وضوح مشهود است. امام علی (ع) به عنوان پیشوای اول مسلمانان و الگوی بافضیلت، همواره بر اهمیت صبر در مواجهه با دشواری‌ها و چالش‌ها تأکید کرده است. او در شرایط سخت تاریخی، از جمله در دوران خلافت و در جنگ‌ها، ثابت قدم و مقاوم باقی ماند و تجلی‌گاه صبر و استقامت بود.

در کلام وی، صبر به عنوان یک فضیلت اخلاقی مطرح شده است و او آن را نه فقط به عنوان ملاحظه‌ای برای تحمل سختی‌ها، بلکه به عنوان عاملی برای دستیابی به رشد و کمال انسانی می‌داند.