برگزاری نشست علمی «نظریه رهبری خدمتگذار در مدیریت» در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان

نشست علمی با عنوان« نظریه رهبری خدمتگذار در مدیریت» روز شنبه تاریخ 1403/8/5 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و دانشجویان برگزار گردید.
در این نشست علمی آقایان علی رضا کاملی و محمدجواد حسین زاده کارشناسان و آقای سیدموسی صدر دبیر علمی بود.
نشست با تلاوت قرآن کریم آغاز شد و سپس آقای حسین زاده در پاسخ به این سوال که رهبری خدمتگذار چیست و چه تفاوتی بین رهبری و مدیریت است؟ گفتند: رهبری هنر نفوذ در پیروان است و رهبری خدمتگذار که توسط گرین لیف ارائه شده است بر اساس فلسفه خدمت رسانی شکل گرفته و رهبر خدمتگذار به عنوان خدمتگذار مطرح است. 
ایشان در ادامه در خصوص تفاوت بین مدیریت و رهبری بیان داشتند: رهبری دارای نفوذ است، و مدیریت که اثربخشی و کارای آن قانونی است رهبر ایده تولید می کند مدیریت اجرا می کند، رهبری رسک پذیر است اما مدیر از آن فرار می کند، رهبر درپی تشویق افراد است اما مدیر دنبال دستور نسبت به افراد می باشد.
در ادامه آقای کاملی جایگاه نظریه رهبری خدمتگذار در میان سبک های رهبری را بررسی نموه و اظهار داشتند: سبک رهبری طریقی که رهبر، از نفوذش برای کسب اهداف استفاده می کند سبک رهبری می نامند. به بیان دیگر نحوه استفاده رهبر از قدرت و نفوذ را سبک رهبری گویند. سبک رهبری اساسا شیوه نگرش مدیر نسبت به نقش خود و کارکنان است.
ایشان افزودند: بطور سنتی دو نوع دیدگاه درباره سبک رهبری وجود دارد.
الف) سبک آمرانه و سنتی (وظیفه مدار): مدیر یا رهبر به زیر دستان خود می گوید چه کار باید بکنند وچگونه باید آن کار را انجام دهند.این سبک محافظه کار(اقتداری )است.
ب) سبک دموکراتیک (رابطه مدار): رهبر یا مدیر در این سبک مسئولیت رهبری خود را با زیردستانش تقسیم می کند و آنها را در برنامه ریزی و اجرای آن مشارکت می دهد. به این سبک سبک کارمند مدار یا رابطه مدار نیز گفته اند.
در واقع انواع سبک های رهبری دیگری میان این دو حالت وجود دارد که از آن به سبک میانی نام می برند. در سبک میانه مدیر نسبت به بعضی از جنبه های شغل مدیریت محافظه کار است و نسبت به جنبه های دیگر لیبرال (مشارکتی).