نشست علمی «سیره مدیریتی پیامبر اعظم(ص) »در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان

نشست علمی  «سیره مدیریتی پیامبر اعظم(ص) » در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و دانشجویان برگزار گردید. 
نشست علمی« سیره مدیریتی پیامبر اعظم (ص)» روز دوشنبه در تایخ 2/7/1403 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید، دانشجویان و کارمندان نمایندگی برگزار گردید.
در این نشست علمی آقایان محمد هاشم شایان و سید تقی موسوی به عنوان کارشناس و آقای دوران علی محسنی به عنوان دبیر علمی بودند. 
نشست با تلاوت قرآن کریم  توسط آقای سید موسی صدر آغاز و سپس آقای شایان طرح بحث کرده و ضمن تبریک میلاد باسعادت پیامبر اعظم (ص) و امام جعفر صادق(ع) در خصوص علت انتخاب موضوع مطالبی را ارائه کردند. سپس آقای موسوی پس از بیان یک مقدمه به تعریف و توضیح مفاهیم موضوع نشست پرداخت. 
در ادامه آقای شایان در پاسخ به این سوال که جایگاه شایسته سالاری در سیره مدیریتی پیامبر چگونه است فرمودند؛ در نظام مدیریتی پیامبر ـ صلی اللّه علیه وآله ـ، ریاست و مسئولیت، امانت تلقی می شود و همگان از منطق عملی ایشان دریافته بودند که حکومت کردن به حقیقت مسئولیت داشتن است؛ زیرا «حکومت»، امانت الهی است و حاکم،شایسته ترین مسئول «ادای این امانت»
این باور که منشأ وحیانی « إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا » (نساء/ 58) «خداوند شما را فرمان می دهد که امانت ها را به اهلش واگذارید.» سبب می شود که همگان بدانند که قدرت تصرف بر جغرافیای جان و مال مردم، ملک شخصی کسی نیست تا طعمه ای برای بهره برداری باشد، بلکه فرصتی شایسته است برای شایستگان جهت تدبیر امور و اصلاح و سامان دادن کارهای مردم و تدبیر و مدیریت داشته های آنان در مسیر سعادت و خوشبختی شان می باشد، و اگر غیر از این باشد، به آنچه سبب گردش درست امور و سلامت و صلابت کارهاست پشت می شود و شمارش معکوس نابودی حکومت آغاز می شود. 
در ادامه آقای شایان مراحل شایسته سالاری و روند اجرای آن در سیره مدیریتی پیامبر اعظم مطالبی ارائه کردند. ایشان شایسته سالاری را داری شش مرحله دانستند که عبارتند از؛ شایسته خواهی، شایسته یابی، شایسته گزینی، شایسته گماری، شایسته پروری و شایسته سالاری. 
سپس آقای موسوی در پاسخ به این سوال که مصادیق رفتارهای مدیریتی پیامبر اعظم چگونه است؟ توضیح دادند که به صورت کلی سیره مدیریتی پیامبر اعظم (ص) را می توان به دو بخش تطبیقی و تدبیری تقسیم کرد. بخش تطبیقی؛ تابع احکام ثابتی است که مدیر باید تمام رهیافت ها و راهکار، دستورالعمل ها، رویه های جاری، راهبردها و سیاست های خود را براساس دستورات الهی تنظیم کند. 
اما در بخش تدبیری؛ مدیر تابع شرایط و مقتضیات زمانى و مکانى امورى است که بـاید با فراست ، دانش، تجربه و مهارت خویش براى آنها رهیافت ها و راهکارهاى مناسب پیدا کند. 
ایشان در خصوص مصادیق رفتارهای مدیریتی پیامبر اعظم (ص) فرمودند: پیامبر اعظم (ص) پس از حضور در یثرب شروع کردند به نظم دهی و تشکیل ساختارهای مدیریتی از جمله: ایجاد نظام اداری منسجم، مدیریت اقتصادی از طریق ایجاد دستگاه های مالی، تشکیل سازمان قضایی، مدیریت بین المللی و دیپلماسی و تشکیل ساختار نظامی.