نشست علمی «حج منبع تجارب وجودی و متعالی»در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان برگزار گردید.

نشست علمی «حج منبع تجارب وجودی و متعالی» روز سه شنبه تاریخ 1403/3/22 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و دانشجویان برگزار گردید.

کارشناسان این نشست علمی آقایان احمدعلی نیازی و علی شاه فایق و دبیر علمی نشست آقای سیدهادی صادقی نژاد بود.

نشست با تلاوت آیات قرآن کریم توسط آقای زکریا فصیحی آغاز شد. سپس آقای علی شاه فایق در مورد مفهوم تجربه و چیستی تجارب وجودی سخن گفت. وی ابتدا معانی تجربه را برشمرد و توضیح داد: به نظر وی تجربه دو معنا دارد: 1. ارتباط بی‌واسطه با پدیده‌های مادی؛ 2. ارتباط بی‌واسطه با هستی (اعم از مادی و معنوی). آنچه تجربه‌گر در تجارب وجودی از سر می‌گذراند مواجهه و ارتباط بی‌واسطه با بعد غیر مادی هستی است.

همچنین ایشان برای وجود دو معنای اسمی و وصفی- فعلی برشمرد و گفت: وجود در معنای اسمی مساوی با بودن است و در معنای وصفی-فعلی اگزیستانس (هستی) می باشد.

آقای فایق افزود: وجود به معنای دوم به محض این‌که در مورد آن سخن گفته از معنای اسمی به معنای وصفی تبدل می‌یابد.

وی ویژگی‌های وجود به معنای وصفی- فعلی را چنین برشمرد: 1. تفرد و منحصربه‌فرد بودن؛ 2. فراتر بودن از مفاهیم؛ 3. تجربه کردنی بودن؛ به این معنا که نمی‌توان با مفاهیم آن را به دیگری فهماند بلکه باید هرکسی خود آن را تجربه کند.

در ادامه آقای احمدعلی نیازی، به رویکردهای متفاوت در مورد اعمال و مناسکی دینی پرداخت. او دو رویکرد را برجسته کرد: 1. رعایت ظواهر مناسک و اعمال دینی برای رفع تکلیف؛ 2. انجام ظاهر و توجه به باطن مناسک دینی.

وی با تطبیق این دو رویکرد بر مناسک حج گفت: حج از شعایری است که اگر همزمان با انجام مناسک آن به باطنش نیز توجه شود، انسان را به باطن جهان ربط می‌دهد و موجب تجارب جان‌بخش، زنده، متعالی و تحول‌آفرین می‌شود.

آقای نیازی آداب و مقدمات سفر معنوی حج را چنین برشمرد:

1.دست برداشتن از تمام چیزهایی که مانع صفای دل می‌شود. 2.حلال بودن هزینه‌هایی که در رفتن به حج مصرف می‌شود.

3.باطن خود را با ظاهر موافق کردن. 4.بسیار به یاد آخرت بودن. 5.به یاد پروردگار بودن. 6.کسب مکارم اخلاقی.

نیازی افزود: اگر این شرایط و مقدمات رعایت شود، حج می‌تواند منبع تجارب وجودی و متعالی باشد.

این نشست همزمان به صورت آنلاین برای کاربران فضای مجازی نیز پخش گردید.