برگزاری نشست علمی با عنوان« بررسی سیاست گذاری نظام آموزشی تعالی محور» در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان

نشست علمی « بررسی سیاست گذاری نظام آموزشی تعالی محور» روز یکشنبه تاریخ 1403/3/6 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و دانشجویان برگزار گردید.
در این نشست آقایان عبدالقادر نقوی و محمد یاسین بصیرت کارشناسان و آقای سید جاوید حسینی دبیر علمی بود.
نشست با تلاوت قرآن کریم آغاز شد و سپس آقای نقوی در پاسخ به این پرسش که نظام آموزشی تعالی محور چیست؟ در ابتدا به توضیح دو واژه « سیاست گذاری» و «نظام آموزشی» پرداختند. ایشان در توضیح مفهوم سیاست گذاری گفتند: که سیاست گذاری به معنای دستورالعمل و اقداماتی است که به منظور حل مسائل و مشکلات به کار گرفته می شود.
 ایشان افزودند: سیاست گذاری آموزشی باید مبتنی بر ارزش ها و در راستای قوانین داخلی باشد. سیاست گذاری تعالی محور، سیاست گذاری است که جامع مبتنی بر نیازها و پاسخگو در قبال نیازهای جامعه است، غایت و نتیجه سیاست گذاری تعالی رشد و بلوغ فکری است.
آقای نقوی در رابطه با نظام آموزشی تعالی محور توضیح داد: نظام آموزشی تعالی محور یک سیستم آموزشی است که تمرکز خود را بر روی تحقق تعالی و رشد هرچه بیشتر دانش آموزان دارد. این نظام آموزشی به منظور توسعه توانمندی‌ها، تقویت استعدادها و ایجاد فضای آموزشی است که هر دانش‌آموز را به عنوان یک فرد منحصر به فرد پشتیبانی می‌کند.
در ادامه آقای بصیرت پیرامون ظرفیت های تعالی محور در سیاست گذاری آموزشی بیان کردند: منظور از واژه تعالی، متناسب سازی آموزش با فرهنگ جامعه است. ایشان ظرفیت های سیاست گذاری را در این امور برشمردند؛ علم گرایی، عقل گرایی، خلاقیت و نوآوری، عصری بودن آموزش، هماهنگی آموزش و پژوهش، بهره گیری از دانش آموختگان در امر آموزش و پژوهش، آموزش فراگیر و جامع و فراهم سازی زیرساخت های آموزشی مورد نیاز.
آقای بصیرت موانع سیاست گذاری آموزش تعالی محور را اینگونه بر شمردند؛ جهل گرایی، جمود و عدم استفاده از عقل تقلید گرایی بدون تفکر، گذشته گرایی مقدس مأبانه، متن محوری بدون خلاقیت و نوآوری، عدم هماهنگی آموزش و پژوهش، نداشتن آثار علمی عصری و به روز و پاسخگو. 
ایشان در پایان راهکارهای سیاست گذاری آموزشی تعالی محور را اینگونه برشمردند؛ احیاء هویت علمی در جمع بین سنت و تجدد، خودباوری علمی در سیاست گذاری آموزشی، تخصص گرایی در رشته های مختلف و مورد نیاز جامعه، استفاده از توانایی علمی نخبگان در بخش آموزش و پژوهش، ایجاد اتاق فکر در بازخورد متون آموزشی با نیازهای جامعه.